Saul Bellow. 2023/1973. Το δώρο του Χάμπολντ. (Μετάφραση Μαργαρίτα Ζαχαριάδου). Αθήνα: Gutenberg, σελ. 816.
Ένα δύσκολο διαζύγιο, οικονομικά προβλήματα, ερωμένες, ένας μαφιόζος· στα βάσανα του Τσάρλι, επιτυχημένου συγγραφέα, προστίθεται και ο θάνατος του φίλου και μέντορά του Χάμπολντ. Θα τον βοηθήσει το δώρο πού του κληροδότησε; Το βιβλίο χάρισε στον Μπέλοου το Pulitzer, τη χρονιά που κέρδισε το Νόμπελ (1976).
Το μυθιστόρημα, το οποίο ο Μπέλοου αρχικά σκόπευε να είναι διήγημα, είναι ένα ρωμαϊκό κλειδί για τη φιλία του Μπέλοου με τον ποιητή Ντέλμορ Σβαρτς . Εξερευνά την μεταβαλλόμενη σχέση τέχνης και εξουσίας σε μια υλιστική Αμερική. Αυτό το θέμα αντιμετωπίζεται μέσα από τις αντίθετες σταδιοδρομίες δύο συγγραφέων, του Von Humboldt Fleisher (σε κάποιο βαθμό μια εκδοχή του Schwartz) και του προστατευόμενού του Charlie Citrine (σε κάποιο βαθμό μια εκδοχή του ίδιου του Bellow). Ο Φλάισερ λαχταρά να ανυψώσει την αμερικανική κοινωνία μέσω της τέχνης, αλλά πεθαίνει αποτυχημένος. Αντίθετα, ο Charlie Citrine βγάζει πολλά χρήματα μέσω της γραφής του, ειδικά από ένα θεατρικό έργο του Μπρόντγουεϊ και μια ταινία για έναν χαρακτήρα που ονομάζεται Von Trenck – έναν χαρακτήρα που διαμορφώθηκε από τον Fleisher.
Ένας άλλος αξιοσημείωτος χαρακτήρας του βιβλίου είναι ο Rinaldo Cantabile, ένας περιπετειώδης γκάνγκστερ του Σικάγο, ο οποίος προσπαθεί να εκφοβίσει τη Citrine για να γίνουν φίλοι. Επειδή οι συμβουλές σταδιοδρομίας του στη Citrine είναι εμπορικά σταθερές, έρχονται σε άμεση αντίθεση με τις συμβουλές του πρώην μέντορα της Citrine, Humboldt Fleisher, ο οποίος δίνει προτεραιότητα στην καλλιτεχνική ακεραιότητα.