Πριν από έναν περίπου χρόνο εκδόθηκε το βιβλίο Τα Οικονομικά του Έρωτος (Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση). Φαντάζομαι πως οι νεότερες αναγνώστριες και αναγνώστες – ακόμη και οι ανεξοικείωτες με την οικονομική θεωρία – θα καταλογίζουν, πιθανότατα, την απουσία συστηματικής (θεωρητικής) μεταχείρισης των ιστοσελίδων και εφαρμογών γνωριμίας (όπως είναι, για παράδειγμα, οι πλατφόρμες Tinder και Bumble). Θεωρητικώς, τούτες οι εφαρμογές αποσκοπούν στην άμβλυνση του προβλήματος της ασύμμετρης πληροφόρησης των συναλλασσόμενων στην αγορά του έρωτα, συνολικώς. Και, εν μέρει ως αποτέλεσμα αυτού, αλλά όχι μόνο (σκέψου, για παράδειγμα, την μείωση του χρηματοοικονομικού, ψυχικού και διαδικασιακού κόστους των ερωτικών συναλλαγών), οι διαδικτυακές εφαρμογές γνωριμιών συμβάλλουν στην επιτάχυνση της λειτουργίας αντιστοίχισης των προτιμήσεων των εραστών. Η παράλειψή μου ήταν βεβαίως εκούσια (δεν είχα άγνοια τούτου του μηχανισμού της αγοράς του έρωτα), μα ίσως παραπλανημένη: Στην ηλικία μου, δεν είναι πολύ εύκολο να αντιληφθείς πώς οι ερωτικές συναλλαγές συμβαίνουν χωρίς την φυσική παρουσία των συναλλασσόμενων και σε τόπους άλλους από σχολεία, πανεπιστήμια, μπαρ, πάρτι, χώρους εργασίας, πολιτικές συγκεντρώσεις, μέσα μεταφοράς, ακόμη και δρόμους και πλατείες και, δη, ότι διεξάγονται σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες (τουλάχιστον, εν μέρει). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν είχα κάποια έγκυρη αντίληψη για την σχετική σημασία των «μηχανών αναζήτησης» ερωτικών εταίρων – εννοώ, σε σχέση με τις παραδοσιακές μορφές των ερωτικών συναλλαγών.

Μέχρι που πληροφορήθηκα προχθές ότι εκατομμύρια συναλλασσόμενοι χρησιμοποιούν αυτούς τους ηλεκτρονικούς μηχανισμούς αντιστοίχισης και πως, στις Ηνωμένες Πολιτείες ειδικότερα, η βιομηχανία των διαδικτυακών γνωριμιών έχει συνολική αξία μεγαλύτερη από 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Και μέχρι, πολύ περισσότερο, που διάβασα ότι έχουν εγκατασταθεί και λειτουργούν με μεγάλη επιτυχία (και έσοδα) πλατφόρμες που απευθύνονται – και διευκολύνουν την ερωτική αντιστοίχιση – σε εκατομμυριούχους, όπως η πλατφόρμα Luxy (κάτι σαν την Tinder αλλά χωρίς φτωχούς). Πέρα από το εισόδημα, η οικογενειακή καταγωγή και το επάγγελμα περιλαμβάνονται στα κριτήρια συμμετοχής στην πλατφόρμα γνωριμιών Inner Circle, η οποία προφανώς υιοθετεί μια περισσότερο περιεκτική και, ως εκ τούτου, πραγματολογικώς συναφή οριοθέτηση της κοινωνικής τάξης.

Σκέφτομαι, επομένως, πως ο μηχανισμός της επιλεκτικής σύζευξης ερωτικών (ή οιονεί ερωτικών) εταίρων μπορεί να ενδυναμώνεται μέσω της τεχνολογίας της πληροφορικής και του διαδικτύου, ενισχύοντας τις (ήδη ισχυρές) τάσεις εμπέδωσης της κοινωνικής στρωμάτωσης, αποθαρρύνοντας, δηλαδή, την κοινωνική κινητικότητα και αναπαράγοντας τις οικονομικές και κοινωνικές διαιρέσεις (ανισότητες) στον κόσμο του δυτικού καπιταλισμού.

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους…

ν.κ.